დღეს მივხვდი,რომ სიყვარული არც ისე ადვილია..რომ ცხოვრება ვარდისფერ ფერებში დანახული სამყარო არაა...იმდენი რამე გავიგე ,,,რომ სადღაც უღრან ტყეში ვარ ფიქრების წყვდიადში გახვეული და არავინ მყავს ,,ხელს რომ გამომიწვდის "მე გაგიგე" ო .......ალბად მე არასოდეს ვყოფილვარ მეგობარი ნამდვილი,,მაგრამ მართლა მყოლია ,ისეთი რამ გავიგე ჩემს თავს გამოვუტყდი "ეგოისტი" ვარ .... ის თურმე ყოველ დღე სახლიდან გამოსული პირჯვარს იწერს და ჩემი სახლისაკენ იხედება,,,ის იქიდან დახმარებას ელოდება .....
მე ერთმა ადამიანმა გამიტაცა ,რომელიც ყურადღებასაც არ მაქცევდა ....... ორი წელი ვიტანჯე მის გამო და მერე ყველაფერი კარგადააა,,,,,შემამჩნია .... ამ სიყვარულით გატაცებულმა,,დამავიწყდა ის ადამიანი რომელსაც დიდი ხანია შემჩნეული ვყავარ... ადრე როდესაც მტკიოდა მისგან შველას ვითხოვდი...მის ყოველ სიტყვას ვაღმერთებდი .... ყველაფერი შეიცვალა მაგრამ მე ამას გვიან მივხვდი.... ის ადამიანი ჩვენი სიყვარულის მსხვერპლი გახდა ,,, მე მისგან მწყინდა ჩვენი ურთიერთობა რომ არ მოსწონდა......ვიგრძენი რომ მეგობარს ნელ–ნელა ვკარგავდი,,,....არ მინდოდა დამეკარგა ის ადამიანი ,,რადგან ეს მართლა ვიცი ძალიან ძვირფასი ადამიანია ჩემთვის და მის გარეშე არაფერი ვარ.... მამშვიდებს სიტყვები მაინც "რაც უფრო გიყვარს,,,უფრო მეტად გწყინს"დღეს რაც მოხდა ის საუბარი ჩემთვის დიდი გაკვეთილი იყო ,,,მაგრამ ყველაფერი ხომ სტაბილური არაა.....ახლა ახალი მეგობრობა იწყება ....
No comments:
Post a Comment