ყველას გულში,ყველას სულში
მაგრამ ისევ მარტო ვრჩები
ეულად და გულად გულში
ფურცელსა და კალამს ვიღებ
მოდის მუზა წერას ვიწყებ,
გული სიევ შენზე ფიქრობს,
მაგარმ ხელი ჯღაბნას ცდილობს
აბა რა ვქნა,ვერ ვანელებ
სულში გამჯდარ დიდ ნაპერწკლებს
ნელ–ნელა რომ აივსება
მერე ცრემლად დაიღვრება
ვიწყებ ერთსა,ორსა,სამსა
სიტყვებს გულის ვაბამ დარდსა...
ბოლოს არის ერთი ლექსი
ურითმო და ულამაზო
იმ პატარა გოგონასი
ვისი გულის სულმა დასთმო...
საზიზღარი გრძნობით სავსე,
რომელიც მე გიწილადე.......
No comments:
Post a Comment