მე ვარსკვლავებში ვეძებდი ნუგეშსთუმცა ტყუილად ისინი დუმდნენ
ხო ისევ დუმდნენ როგორსაც უწინ
როვა აშუქეს ჩემს ლამაზ გულში,
მათ გადალახეს გრძნობის ჭიდილი
და დაეუფლნენ სიცოცხლის წყაროს
ისევ რჩებიან აქ ჩემთან ახლოს
აღარ მიდიან ცის ახლომახლოს
მგონი ვგიჟდები ანდა გიჟი ვარ უკვე
მაგრამ მერე რა?!
ისინი ისევ დასტანჯავს გულებს
მაგრამ არიან ისევ და ისევ,
ისევ ჩუმად და ისევ დუმან
მე კი ლოდინით ვსკდები ამ ბაღებს
ერთი სიტყვაღა მინდა ამ ღამეს
თუმცა ლოდინი ლოდინად რჩება
და დასაასრული იწყება ლექსად,,,
No comments:
Post a Comment